οι μύθοι του Λα Φονταίν

 

Les Fables de La Fontaine Œuvre intégrale, (Livre Audio complet)/Éditions Croisées.

οι μύθοι του Λα Φονταίν

"ολόκληρο το Καλοκαίρι, ετραγουδούσε το τζιτζίκι... μα όταν ήρθε ο Χειμώνας και το παγωμένο αγέρι... ούτε μύγα, ούτε σκουλήκι για το δύστυχο τζιτζίκι... "

κάπως έτσι έλεγε η ηρωΐδα απ' τις ΧΑΡΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ του Φιλίππ Εριά... τον μύθο του Λα Φονταίν... 

με λίγα λόγια... οι μύθοι του Αισώπου στα Γαλλικά... 

Lamprini T.

Κυβέλη 

ΟΙ ΧΑΡΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, του Philippe Heriat 

Η Κυβέλη (Ανδριανού) φέρει τον τίτλο της «μεγάλης κυρίας» του θεάτρου κι είναι εκείνη που έχει ενσαρκώσει  με ιδιαίτερη επιτυχία (καθώς λένε)  τις ηρωίδες των έργων του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Είναι γνωστό (*), άλλωστε, ότι ο Ξενόπουλος έγραψε αρκετά έργα έχοντας στο νου του ως ηρωίδα που πρόκειται να τα ενσαρκώσει την Κυβέλη. Κι ομολογουμένως, αν είχες την τύχη να  ακούσεις «Το μυστικό της Κοντέσας Βαλέραινας», έργο στο οποίο κρατάει τον ομώνυμο ρόλο, θα καταλάβεις ότι δύσκολα μπορεί να βρεθεί άλλη ηθοποιός στην οποία θα ταιριάξει ο ρόλος τόσο καλά. Η ερμηνεία της Άννας Συνοδινού (Εθνικό Θέατρο, 1992) ίσως είναι η μοναδική που μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα σε αυτή της Κυβέλης. 

Ψάχνοντας να βρεις στοιχεία για τούτη την προσωπικότητα πέφτεις πάνω σε αντικρουόμενες πληροφορίες, οι περισσότερες των οποίων ενέχουν διαπροσωπικές διενέξεις. Θα ήταν γι’ αυτό, μάλλον, ορθότερο να αντιληφθούμε τη σκηνική πορεία της, στο πλαίσιο ενός παλιότερου σχήματος θιασαρχικής οργάνωσης και προβολής, που εκτεινόταν με κέντρο το πρόσωπο της ηθοποιού – πρωταγωνίστριας.

 Ένας παράγοντας που καθόριζε αποφασιστικά την τηρουμένη στάση των ηθοποιών εκείνης της γενιάς (εκτός από το υποκριτικό ταλέντο) ήταν κι η τάση για βεντετισμό («πρωταγωνισμό»). Έτσι πολλές φορές η Κυβέλη τοποθετούσε τη γοητεία της ψηλότερα από την αντικειμενική αποτίμηση της προσφοράς της. Αυτό εξηγεί ίσως το γιατί το ταλέντο της μεγάλης Κυβέλης δυσκολεύτηκε τόσο πολύ να ενταχτεί στα νεωτερικά θεατρικά αιτήματα που απαιτούσαν, μετά τον Πόλεμο, την ενσωμάτωση του ταλέντου της σε συλλογικές προσπάθειες και σε ανήσυχες αναζητήσεις ρεπερτορίου. 

Στο σημερινό έργο «Οι χαρές της Οικογένειας» του Philippe Hériat  η Κυβέλη πιστή σε όσα περιγράψαμε παραπάνω δείχνει μέχρι τέλους ποιος κρατάει τα ηνία του έργου. Το έργο παρότι είναι γραμμένο στις αρχές του περασμένου αιώνα παραμένει σύγχρονο κ πάντα επίκαιρο. Τούτη ήταν η μεγαλύτερη έκπληξή μου, όταν το άκουσα για πρώτη φορά. 

Η ηχογράφηση του έργου έγινε το 1962 και συμμετέχουν, εκτός της Κυβέλης, η Δ. Διαμαντίδου, η Ν. Μαρσέλου, Α. Παϊζη, Ν. Αγγελίδου, Μ. Χρηστίδης, Τ. Βανδής, Κ. Αναλυτή, Δ. Νικολαϊδης, Στ. Ξενίδης. (*)  Η ίδια η Κυβέλη σε συνέντευξή της είχε αποκαλύψει τη σχέση μου τη συνέδεε με τον Γρ. Ξενόπουλο. ΥΓ. Κάνοντας ΚΛΙΚ ΕΔΩ, μπορείτε να δείτε μιαν παλιότερη ανάρτηση για την Κυβέλη.

ΠΗΓΗ: http://radio-theatre.blogspot.com/2011/02/philippe-heriat.html